Çok prangalar eskittik,
Soğuk beton kovuşlarında,
Çok işkence gördük,
Karakollarının zemin katında,
Çok yiğit yitirdik faili meçhullerde,
Yargıçları yandaş mahkemeler de asıldık
Ezilip büzülmedik, dik durduk önlerinden,
Uyan ey prangalara vurulmuş beden,
Ezilmişlik senin kaderin değil…
Çok orantısız güç gördük şehrinde kavgamızın
Ağızlarında salyalar saldılar köpekleri üzerlerimize,
Sokakların da dövüldük, gazlı biberli acımasızca,
Kavga eden bizdik vatan bellediğimiz toprağında,
Vurulduk ey halkım kor ateşler içinde
Yakıldık ey halkım dört duvar odalarında,
Elimizde kitap okul önlerinde kahpece katledildik,
Sürüldük anadolumun yetim şehirlerine,
Yıkılmadık, bir gittik bin döndük kavgamıza,
Vurulan biz olduk,
Ezilen biz olduk,
Yılmadık hiç kavgamızda,
Uyan ey prangalara vurulmuş beden,
Ezilmişlik senin kaderin değil…
Maraş’ta katlettiler,
Madımakta yaktılar,
Bahçelide vurdular bedenimizi,
Kızıldere ölen gençlikti biz değildik,
Ulucanlarda asmakla bitmedi devrim,
Ankara’da, Fikrimize kurşun sıktılar,
Bıyıklarımız terlemeden yüzümüzden,
Tutamadan sevda elini bir defa,
Öpmeden dudaklarından doya, doya sevdanın,
Genç olmanın tadına varmadan,
Aşkın bilmeden göçtük bu dünyadan,
Kavgaya tutuştuk ezilmesin diye halkım,
Ne kendimizi zengin etmekti maksadımız
Nede mal edinmekti gelecekte kavgamıza,
Uyan ey prangalara vurulmuş beden,
Ezilmişlik senin kaderin değil…
Kimseye peşkeş çekmedik vatan toprağını
Ne üzerine tapulu arazilerimiz oldu,
Ne de bankada hesapta paramız oldu,
Vatan dedik can verdik,
Kimseye uşak olmadık,
Cesetlerimiz kaldı soğuk morglarından,
Cebimizde çıkan para kefenimize yetmedi,
İmeceyle ödediler son yolculuğun biletini,
Yüreğiniz hainleşti, vicdanınız para oldu,
Biz buradayız kafamızı gömmedik kuma,
Kursalar darağaçlarını,
Cezaevlerine koysalar bedenimizi,
Dövseler karakollarında,
Kurşun yağdırsalar bedenlerimize,
Kavgamız sürecek tam bağımsızlığa kadar
Uyan ey prangalara vurulmuş beden,
Ezilmişlik senin kaderin değil…
Soğuk beton kovuşlarında,
Çok işkence gördük,
Karakollarının zemin katında,
Çok yiğit yitirdik faili meçhullerde,
Yargıçları yandaş mahkemeler de asıldık
Ezilip büzülmedik, dik durduk önlerinden,
Uyan ey prangalara vurulmuş beden,
Ezilmişlik senin kaderin değil…
Çok orantısız güç gördük şehrinde kavgamızın
Ağızlarında salyalar saldılar köpekleri üzerlerimize,
Sokakların da dövüldük, gazlı biberli acımasızca,
Kavga eden bizdik vatan bellediğimiz toprağında,
Vurulduk ey halkım kor ateşler içinde
Yakıldık ey halkım dört duvar odalarında,
Elimizde kitap okul önlerinde kahpece katledildik,
Sürüldük anadolumun yetim şehirlerine,
Yıkılmadık, bir gittik bin döndük kavgamıza,
Vurulan biz olduk,
Ezilen biz olduk,
Yılmadık hiç kavgamızda,
Uyan ey prangalara vurulmuş beden,
Ezilmişlik senin kaderin değil…
Maraş’ta katlettiler,
Madımakta yaktılar,
Bahçelide vurdular bedenimizi,
Kızıldere ölen gençlikti biz değildik,
Ulucanlarda asmakla bitmedi devrim,
Ankara’da, Fikrimize kurşun sıktılar,
Bıyıklarımız terlemeden yüzümüzden,
Tutamadan sevda elini bir defa,
Öpmeden dudaklarından doya, doya sevdanın,
Genç olmanın tadına varmadan,
Aşkın bilmeden göçtük bu dünyadan,
Kavgaya tutuştuk ezilmesin diye halkım,
Ne kendimizi zengin etmekti maksadımız
Nede mal edinmekti gelecekte kavgamıza,
Uyan ey prangalara vurulmuş beden,
Ezilmişlik senin kaderin değil…
Kimseye peşkeş çekmedik vatan toprağını
Ne üzerine tapulu arazilerimiz oldu,
Ne de bankada hesapta paramız oldu,
Vatan dedik can verdik,
Kimseye uşak olmadık,
Cesetlerimiz kaldı soğuk morglarından,
Cebimizde çıkan para kefenimize yetmedi,
İmeceyle ödediler son yolculuğun biletini,
Yüreğiniz hainleşti, vicdanınız para oldu,
Biz buradayız kafamızı gömmedik kuma,
Kursalar darağaçlarını,
Cezaevlerine koysalar bedenimizi,
Dövseler karakollarında,
Kurşun yağdırsalar bedenlerimize,
Kavgamız sürecek tam bağımsızlığa kadar
Uyan ey prangalara vurulmuş beden,
Ezilmişlik senin kaderin değil…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder